Soorten en modes van de spieren . Wijs enkele en tetanische soorten van de spieren.

1. Single spiercontractie– verlaging die optreedt onder invloed van een isometrische mode spier of zenuw elektrische puls. Op de curve van één enkele vermindering drie hoofdfasen: 1. De latentie – de toepassing van stimulatie voorafgaand aan reductie. Gedurende deze concentrisch periode is er prikkeling van de spiervezels en langsheen het membraan. Duur bereiken tot 10 ms; 2. verkorting fase (of spanning ontwikkeling) – ongeveer 50 ms; 3. relaxatiefase – ongeveer 60 ms.
2. tetanische contractie– een lange spierverkorting die optreedt onder invloed van isometrische mode de ritmische stimulatie. Het is gebaseerd op sommatie van de individuele bezuinigingen. Wanneer tetanische contractie amplitude groter dan bij enkele reductie, zoals herhaalde actiepotentialen optreden voordat het sarcoplasmatisch reticulum kan eerder calciumafgifte verwijderen, zodat de laatste stijgt in hyaloplasm wordt een actieve toestand verlengd, steeds werken bruggen en daardoor verbeterde sterkte reductie. Voor het optreden van tetanus noodzakelijk dat het interval tussen stimuli was langer refractaire periode, maar korter dan de gehele lengte van de contractiele respons. Tetanische samentrekking heeft twee soorten: glad en gekartelde tetanus. Als u de irritatie in de ontspanningsruimte fase te herhalen, krijg je zubchatyytetanus , indien de fase van het verkorten – dat glad . Wanneer een voldoende hoge frequentie zenuwstimulatie amplitude gladde tetanus wordt grootste. Dit gladde tetanus genoemd optimaal . Voor een optimale ontwikkeling is om de bij de spier na de refractaire periode als gevolg van de vorige stimulus ontvangen stimuli herhalen. Als de stimulatie frequentie verder te isometrische mode verhogen, komt er een aandoening genaamd pessimum Vvedensky – vormige blok geleiding van excitatie in de neuromusculaire verbinding, en de spieren in plaats van door te gaan, ongeacht hoeveel we haar niet irriteren opgewonden, ontspannen, te zijn. Onder natuurlijke omstandigheden, als gevolg van asynchrone werking motoneuronen gladde spiercontractie lijkt tetanus.
   Afhankelijk van de omstandigheden (waarden) belasting), waarbij de spiercontractie, onderscheiden de drie basisvormen:
   1. Isotone mode– een samentrekking van de spier, waarin de vezels verkort, maar de spanning blijft constant. In de echte wereld is er geen puur isotone contractie.
   2. Isometrische Mode– samentrekken van de spieren, waarbij de lengte niet verandert, maar de ontwikkeling van de spanning toeneemt. Bijvoorbeeld, vracht lift, die groter is spierkracht.
   3. Auksotonichesky mode– een samentrekking van de spier waarin tegelijkertijd de lengte en de spanning te veranderen. Deze modus is karakteristiek voor de natuurlijke motorische handelingen.

Kracht en spieren werk

Spierkracht is of de algehele sterkte van de spier wordt bepaald door de maximale belasting in Newton, waarin het kan ontwikkelen. Specifieke werking spier – de verhouding van de totale kracht in Newton de fysiologische dwarsdoorsnede van de spier (N / cm ² ). Met dynamometers kunnen “carpaal” meten “worden” kracht, de kracht van de flexor, etc. Spierkracht is afhankelijk van

1. Anatomisch structuur– indien de spiervezels onder een hoek, de kracht groter (geveerd spieren).
2. Volume stretching– met matige spanning de contractiele effecten van de spier toeneemt, sterk – verminderd.
3. De incentive krachten: een enkele spiervezel reageert op stimulatie door isometrische mode de regel “alles of niets”. Vermindering alle spieren afhankelijk van het stimuleren van kracht zolang is niet betrokken bij het proces alle spiervezels. Dan houdt de spier te geven toenemende amplitude reductie.
4. De specifieke kracht van de spier is afhankelijk van de samenstellende rode en witte vezels. Hoe snel (wit) van de vezels, hoe hoger de specifieke werking.

Δ werkende spieren en vermoeidheid . De mechanische arbeid wordt gedefinieerd als het product van de op het lichaam kracht, op de afstand van de beweging onder invloed van deze kracht: A = F * L (J). Tijdens gespierde werk na verloop van tijd, een persoon ontwikkelt vermoeidheid, samentrekken van de spieren kracht geleidelijk afneemt, en uiteindelijk komt er een moment dat een persoon niet langer in staat om te blijven werken. De snelheid van de ontwikkeling van vermoeidheid concentrisch kosten, afhankelijk van het ritme van het werk en de waarde van de lading. De oorzaak van vermoeidheid is een opeenhoping van kalium in de tubuli, de ophoping van melkzuur en energie materiaalstroom. Het is het grootste bedrijf bij een bepaalde isometrische mode gemiddelde, optimaal voor de menselijke tempo en de gemiddelde optimale gewichtsverdeling (meestal middelmatige belasting).