Spuit (German Spritze, from spritzen – to sprinkle) is een veelgebruikte naam voor instrumenten die worden gebruikt in de geneeskunde, technologie en koken voor het inbrengen en verwijderen van vloeistoffen en gassen met zuigdruk.

Medische spuit

Spuit is een medisch hulpmiddel dat is ontworpen voor injecties, diagnostische puncties, afzuiging van pathologische inhoud uit holten.

Werkingsprincipe

Als de naald van de injectiespuit omhoog wordt gebracht en de naald in een vat met een vloeistof wordt geplaatst, ontstaat er een vacuüm tussen de spuit en het oppervlak. Daar stroomt de vloeistof uit het vat, omdat de atmosferische druk erop werkt.

Beschrijving

Een herbruikbare spuit, 5 ml met een cilinder van glas en andere onderdelen van verchroomd metaal.

Gewoonlijk is de injectiespuit een cilinder met holle maat met een kegel waarop de naald is gestoken en een open uiteinde waardoorheen een zuiger met een stang in de cilinder wordt gestoken.

In de jaren 80 werden injectiespuiten voor eenmalig gebruik (SHOP, de informele naam: wegwerpspuiten), bijna volledig gemaakt van plastic, behalve de naald, die nog steeds van roestvrij staal is gemaakt, op grote schaal gebruikt. De spuit heeft ook een groot aantal slangnamen op het jargon van drugsverslaafden.

Ook worden spuiten (buizen) gebruikt voor een enkele toediening van geneesmiddelen.

Basisregels voor gebruik

Omdat de spuit tijdens gebruik in contact komt met bloed, moet worden gelet op de steriliteit van de spuit:

• Voordat u een wegwerpspuit gebruikt, moet u zorgen voor de integriteit van het pakket;
• Herbruikbare spuiten worden vóór gebruik grondig gekookt.

Voor de injectienaald van de injectiespuit is geplaatst in een houder met een medicament, wordt de beweging van de zuiger trekt de benodigde hoeveelheid van het geneesmiddel in de injectiespuit. Controleer vóór de injectie of er geen luchtbellen in de spuit zijn verzameld. Hiertoe wordt de naald opwaarts gericht en een lichte beweging van de zuiger verdreven lucht samen met een deel van het preparaat. De huid op de injectieplaats moet worden ingewreven met alcohol. Vervolgens, afhankelijk van het type van toediening, de naald wordt geïnjecteerd in de patiënt in een bloedvat (ader of slagader in sommige gevallen), onder de huid of in de huid of in de spieren, wordt de beweging van de zuiger beweegt de medicatie van de injectiespuit in de patiënt.