Proteïne samen met vetten en koolhydraten , is een van de wat zijn eiwitten belangrijkste macrovoedingsstoffen. Als koolhydraten – deze brandstof, het eiwit – het is een zeer belangrijk structuurelement, het primaire bouwmateriaal van een organisme.

Eiwitten vormen ongeveer 20% van de totale massa van het wat zijn eiwitten menselijk lichaam: 40-50% van hen zijn in de spieren, 20% – in de botten en kraakbeen, 16% – in het bloed, 10% -15% – op de huid.

EIWIT EN ZIJN FUNCTIE IN HET LICHAAM

Eiwitten zelf bestaan uit  aminozuren die aan elkaar zijn gebonden door organische verbindingen. In het proces van vertering van voedsel eiwitten worden eerst gesplitst in zijn samenstellende delen – aminozuren – die vervolgens worden gebruikt om een humane eigen eiwitten te construeren.

Gedurende de dag, het lichaam is voortdurend ontbindt en eiwitsynthese. Gebrek aan aminozuren kunnen interfereren met dit proces, dat zal leiden tot het feit dat het lichaam begint zijn eigen wat zijn eiwitten eiwitten af te breken om het gebrek aan essentiële aminozuren te elimineren.

CLASSIFICATIE VAN EIWITTEN

Er zijn twee versies van de classificatie van eiwitten: aminozuur samenstelling en herkomst.

Afhankelijk van de oorsprong worden eiwitten meestal verdeeld in twee types: dierlijke en plantaardige.

Eiwitten, waaronder een complete set van essentiële aminozuren, aangeduid als high-grade. Eiwitten, die één of meer aminozuren wat zijn eiwitten ontbeert, of ze zijn te weinig – defecte eiwitten.

Essentiële aminozuren in voldoende hoeveelheden vooral gevonden in dierlijke producten – vlees, vis, eieren, zuivelproducten. De uitzondering is soja-eiwit, dat zuursamenstelling vergelijkbaar vlees amino. Onder granen leider op de inhoud van de essentiële aminozuren is quinoa.

Eiwitten in de samenstelling van ongeveer 20 essentiële aminozuren, waarvan 8 worden ingedeeld als essentieel (dwz hun enige bron – voedsel), terwijl andere worden gesynthetiseerd in het menselijk lichaam (uitwisselbaar).

Essentiële aminozuren die niet kunnen worden gesynthetiseerd in het lichaam van een volwassene, en hun bronnen:

• leucine (vlees, sojameel, bonen, rijst, hazelnoten);
• tryptofaan (bruine rijst, vlees, kaas, kaas);
• lysine (zuivelproducten, vlees, vis, kaas, appel);
• isoleucine (zuivelproducten, vlees, vis, kaas, appel);
• valine (zuivelproducten, vlees, granen, granen, soja bonen, champignons, pinda’s);
• fenylalanine (zuivelproducten, kaas, vlees);
• threonine (zuivelproducten, vlees, vis / zalm / groenteproducten);
• methionine (kaas, eiwit, vis / toppositie, meerval, steur, kabeljauw / groenteproducten).

DE FUNCTIE VAN EIWITTEN IN HET LICHAAM

1. Plastic (structureel) functie. 
   Van de eiwitten worden gebouwd alle weefsels en organen van de mens, ze geven vorm aan de cel en zijn componenten.
2. De hormonale en enzymatische functies. 
   Eiwitten zijn de basis van enzymen(katalysatoren), die wat zijn eiwitten onmogelijk zijn zonder vertering en alle biochemische reacties in het lichaam.

Eiwitten, hormonen regelen de concentratie van stoffen in het bloed en cellen, groei, reproductie en vele andere processen. Bijvoorbeeld, het eiwit insuline regelt de concentratie van suiker in het bloed en stuurt de suiker in de spieren of de lever.

3. De beschermende functie. 
   Collageen vormt de basis van de huid, die het lichaam tegen het milieu beschermt; eiwitten, enzymen, toxinen splitsen in de lever; bloed eiwitten zijn de basis van het immuunsysteem van het lichaam en te beschermen tegen virussen, bacteriën en vreemde eiwitten.
4. De transportfunctie. 
   Eiwitten verschaffen transport van diverse minerale zouten en vitaminen over membranen van cellen en intracellulaire structuren die betrokken zijn bij de overdracht van zuurstof, lipiden, koolhydraten, sommige vitaminen, hormonen en geneesmiddelen.
5. Distribution functie. 
   Eiwitten betrokken bij de verdeling van de vloeistof tussen de intra- en extracellulaire omgeving in het lichaam.
6. De energiefunctie. 
   Na opname van grote hoeveelheden eiwit dan nodig is voor weefsels en cellen van het lichaam is, het menselijk lichaam gebruikt als een energiebron. Deze functie wat zijn eiwitten wordt geactiveerd wanneer het ontbreken van andere energiebronnen – koolhydraten en vetten.
7. Motor functie. 
   Eiwitten actine en myosine bieden spierbewegingen.

KENMERKEN VAN DE VERTERING VAN EIWITTEN

Het proces van de vertering van eiwitten vereist een hoge zuurgraad in de maag. Maagsap voor activering van enzymen die verantwoordelijk zijn voor de afbraak van eiwitten tot peptiden, alsook primaire rasformirovyvanie dieeteiwit in de maag.

Van peptiden en aminozuren van de maag in de dunne darm, waarbij sommigen door de darmwand worden opgenomen in de bloedbaan en bepaalde uitgesplitst verder in afzonderlijke aminozuren.

Om dit proces te optimaliseren moet de zuurgraad van de maag oplossing te neutraliseren en is verantwoordelijk voor de alvleesklier en gal geproduceerd door de lever en is nodig voor de opname van vetzuren.

Eiwitten uit verschillende bronnen en zelfs verschillende eiwitten van dezelfde bron (caseïne en wei-eiwit) gebruikt door het lichaam op verschillende snelheden. dierlijke eiwitten geabsorbeerd door het lichaam op 93-96% van plantaardige oorsprong – op 62-80%.

Net als alle andere voedingsstoffen, eiwitten uit het voedsel geen absolute verteerbaarheid. De absorptiegraad grotendeels afhangen van de fysische en chemische samenstelling van het gelijktijdig verteerd de producteigenschappen van het lichaam en de samenstelling van de darmflora product. Daarom is bij het kiezen van andere dan de volledige waarde eiwitbronnen, moet u overwegen de verteerbaarheid en biologische beschikbaarheid .

Veel eiwitten na warmtebehandeling beter opgenomen (maar geen melk en eieren), aangezien deze meer toegankelijk voor de enzymen van het spijsverteringskanaal. Evenwel warmtebehandeling de biologische waarde van het eiwit te verminderen als gevolg van de vernietiging van bepaalde aminozuren (bijvoorbeeld wordt verwezen naar vlees).

De verteerbare * behandelde caseïne (melkeiwit), eiwit, soja-eiwit, wei (melkeiwit). Vervolgens, in dalende volgorde van de mate van assimilatie zijn rundvlees, kikkererwten, fruit, zwarte bonen, groenten en andere bonen, gele spliterwten, granen en derivaten, pinda’s, rijst, volkoren.

* Op grond van de eiwitvertering coëfficiënt gecorrigeerd door aminozuursamenstelling (PDCAAS – Eiwit-verteerbaarheid gecorrigeerde amino acid score), die zorgt voor aminozuursamenstelling (chemiewaardeketen) en volledigheid van digestie (biologische waarde) eiwitten.

De lijst van proteïnen volgens de vermindering van wat zijn eiwitten hun biologische waarde **: wei-eiwit, compleet ei-eiwit (met inbegrip van de dooier), eieren (enkel eiwit), vlees en vis, caseïne, sojaproteïnen, andere plantaardige eiwitten.

** Volgens de indicator biologische waarde (BV – biologische waarde), karakteriseert de verhouding stikstof verbruikt en uitgescheiden.

Stikstof in het lichaam wordt afgezet in de reserve alleen in de samenstelling van eiwitten. Wanneer als gevolg van de ineenstorting van het eiwit stikstof komt uit de samenstelling wordt verwijderd in de urine. Voor volledige werking van het aanvullen van het lichaam worden verwijderd stikstof.

Stikstof (of eiwit) saldo – een aandoening waarbij de hoeveelheid stikstof gegenereerd via het voedsel komt overeen met het aantal uitgezonden.